Plomba może przebywać
w jamie ustnej 5-8 lat. Okres ten może ulec skróceniu bądź wydłużeniu, o
trwałości wypełnienia decyduje wiele czynników. Po pierwsze sam zabieg
założenia wypełnienia kompozytowego, w trakcie, którego dążymy do
zminimalizowania skutków skurczu polimeryzacyjnego przez m.in. warstwowe
zakładanie wypełnienia i dobór odpowiednich systemów wiążących. Skurcz polimeryzacyjny
polega na zmniejszeniu objętości materiału pod wpływem naświetlania. Na wartość
współczynnika skurczu mają wpływ materiał i technika jego zakładania, technika
naświetlania, intensywność, ale także rodzaj źródła światła użytego do
polimeryzacji. Skurcz polimeryzacyjny może prowadzić do powstania szczeliny
brzeżnej ze wszystkimi konsekwencjami dla trwałości wypełnienia i stanu zęba,
jak: nadwrażliwość, przebarwienia, próchnica wtórna i wypadnięcie wypełnienia.
Żeby jej przeciwdziałać stosuje się tzw. systemy wiążące. Zostały one
wynalezione, żeby wyeliminować konieczność wykonywania zaczepów retencyjnych w
postaci nacięć w zdrowej tkance zęba oraz żeby stworzyć najściślejsze
połączenie szkliwa i zębiny z materiałem kompozytowym zapobiegając tworzeniu się
szczeliny brzeżnej i mikroprzeciku. Kwasowy charakter systemów wiążących
sprawia, że maja one charakter antybakteryjny wobec niektórych bakterii jamy
ustnej. Nieszczelność brzeżna uwidacznia się w RTG jako przejaśnienie pomiędzy
wypełnieniem, a tkankami zęba, które może być objawem mikroprzecieku jak
również ubytku tkanki pod wypełnieniem (do różnicowania w połączeniu z objawami
klinicznymi i wywiadem).
Na trwałość
wypełnienia ma również wpływ odpowiednie opracowanie wypełnienia (usunięcie
nawisów i wypolerowanie) oraz dobór materiału, (który ulega naturalnemu
ścieraniu), w zależności od rodzaju ubytku i jego i jego lokalizacji w zębie i
czy dotyczy zębów przednich czy bocznych.
Ze znacznym skróceniem trwałości wypełnienia mamy do czynienia w przypadku występowania parafunkcji. Parafunkcje są to nieświadome, utrwalone czynności zgrzytanie, zaciskanie, często polegają na rozładowaniu stresu doprowadzając do przeciążeń, a co za tym idzie do patologicznego ścierania, rozszczelnienia i wypadania wypełnień.
Ze znacznym skróceniem trwałości wypełnienia mamy do czynienia w przypadku występowania parafunkcji. Parafunkcje są to nieświadome, utrwalone czynności zgrzytanie, zaciskanie, często polegają na rozładowaniu stresu doprowadzając do przeciążeń, a co za tym idzie do patologicznego ścierania, rozszczelnienia i wypadania wypełnień.
Na obniżenie trwałości
utrzymania wypełnień mają wpływ także schorzenia ogólne, niektóre przyjmowane
leki, choroby dziąseł, palenie tytoniu i zła higiena powodują wzrost ilości
bakterii patogennych to prowadzi do zmiany w szczelinie brzeżnej i powstawanie
próchnicy wtórnej.
Podsumowując na trwałość wypełnień ma wpływ:
właściwy dobór materiałów i systemów wiążących,
prawidłowe postępowanie lekarza mające na celu
zminimalizowanie nieszczelności brzeżnej ze
wszystkimi jej następstwami,
parafunkcjie (zgrzytanie, zaciskanie, bruksizm)
zdrowie ogólne,
zdrowie dziąsła i przyzębie oraz właściwa higiena.
Sylwia Drobik, Paulina
Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz