Patronką stomatologów jest Apolonia z
Aleksandrii. Dziewica, męczennica i święta Kościoła katolickiego. Jej
wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 9 lutego. Kult św. Apolonii musiał być
żywy, gdyż wiele kobiet nosiło niegdyś imię Apolonia. Jak można przypuszczać,
uroczystego obchodzenia jej dnia w Paprotni zaniechano ze względu na fakt, że
nie umieszczono go w zreformowanym po Soborze Watykańskim II kalendarzu
liturgicznym. Obecnie postanowiono odpust reaktywować.
Oryginalny wizerunek św. Apolonii, znajdujący się w ołtarzu jej poświęconym, odsłonięto po długim okresie zakrycia przez dużo późniejszy obraz Chrystusa Miłosiernego. Obrazu św. Apolonii i jej kultu nie wymieniają żadne wizytacje ani inwentarze parafii Paprotnia z XVIII i XIX w. Kult świętej musiał więc zrodzić się pod koniec XIX w., skoro po reaktywacji kościoła w 1905 r. to jej poświęcono nowy ołtarz boczny. Na ziemiach polskich jej kult datowany jest od XIV w. Była także uznana za patronkę Królestwa Polskiego.
Oryginalny wizerunek św. Apolonii, znajdujący się w ołtarzu jej poświęconym, odsłonięto po długim okresie zakrycia przez dużo późniejszy obraz Chrystusa Miłosiernego. Obrazu św. Apolonii i jej kultu nie wymieniają żadne wizytacje ani inwentarze parafii Paprotnia z XVIII i XIX w. Kult świętej musiał więc zrodzić się pod koniec XIX w., skoro po reaktywacji kościoła w 1905 r. to jej poświęcono nowy ołtarz boczny. Na ziemiach polskich jej kult datowany jest od XIV w. Była także uznana za patronkę Królestwa Polskiego.
Relikwii św. Apolonii jest wyjątkowo wiele. Duża ich część znajdowała się w nieistniejącym już kościele św. Apolonii w Rzymie. Jej głowę umieszczono w bazylice NMP na Zatybrzu, ręce - w bazylice św. Wawrzyńca za Murami. Inne relikwie umieszczono w kościele jezuitów w Antwerpii, w katedrze w Porto i w Kolonii.
W ikonografii przedstawiana jest jako młoda
kobieta, która trzyma w dłoniach palmę oraz kleszcze z wyrwanym zębem. Do
patronki stomatologów zwracano się głównie z bólami zębów.
Męczeństwo św. Apolonii zostało opisane w jednym z listów św. Dionizego Wielkiego. Apolonia zginęła podczas prześladowań chrześcijan. Poganie mieli zmiażdżyć jej szczęki i powybijać wszystkie zęby. Nie koniec na tym. Za murami Aleksandrii przygotowano i rozpalono stos. Apolonia miała wybór wyrzec się wiary lub zginąć. Niezłomna katoliczka sama rzuciła się w ogień. Wszystko działo się w 249 roku.
Męczeństwo św. Apolonii zostało opisane w jednym z listów św. Dionizego Wielkiego. Apolonia zginęła podczas prześladowań chrześcijan. Poganie mieli zmiażdżyć jej szczęki i powybijać wszystkie zęby. Nie koniec na tym. Za murami Aleksandrii przygotowano i rozpalono stos. Apolonia miała wybór wyrzec się wiary lub zginąć. Niezłomna katoliczka sama rzuciła się w ogień. Wszystko działo się w 249 roku.
Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz