OZONOTERIAPIA

Ozonoterapia znana jest od ponad stu lat. Ostatnio właściwości ozonu wykorzystywane są coraz powszechniej w medycynie - jako najskuteczniejsza metoda eliminacji drobnoustrojów chorobotwórczych, podobnie dzieje się w stomatologii. Ozon, ze względu na silne właściwości utleniające, znajduje zastosowanie w stomatologii, zarówno w ramach metod wspomagających, jak i nieinwazyjnych procedur medycznych. Alotropowa odmiana tlenu niszczy komórki bakterii, wirusów i grzybów. Może być aplikowany zarówno w formie gazowej, jak i ciekłej.
Destrukcja wirusów przy pomocy ozonu polega na oddziaływaniu na wielonienasycone kwasy tłuszczowe znajdujące się w otoczkach cząsteczkach organicznych. Podczas destrukcji ściany i błony komórkowej bakterii oraz grzybów ozon działa na glikoproteiny, glikolipidy i aminokwasy (cysteina, metionina, histydyna i cysteina). Ważne, że w tego typu procesie utleniania nie powstają produkty uboczne.

Ozonoterapia stosowana jest głównie w procesie:

- leczenia zmian próchnicowych (wczesne stadium) - w odpowiednich dawkach ozon pozwala usunąć 99,9 proc. bakterii;

- zwalczania próchnicy cementu korzeniowego (działa na formy wegetatywne i przetrwalnikowe);

- odkażania kanałów korzeni zębów;

- dezynfekcji uzupełnień protetycznych;

- leczenia kieszonek przyzębnych;

- wspomagania antybiotykoterapii (w chirurgii stomatologicznej - w ramach profilaktyki zakażeń okołozabiegowych).

Ozon znakomicie sprawdza się w przypadku: zapalenia dziąseł i przyzębia, aft, opryszczki, kandydozy jamy ustnej.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz