niedziela, 23 lipca 2017

EROZJA SZKLIWA A KWASY WEWNĄTRZPOCHODNE



Czynnikami ryzyka mogą być:
Choroba refleksowa.
Bulimia lub anoreksja.
Silny lub przewlekły stres.
Ciąża a podczas niej wymioty
Przyjmowanie leków mających wpływ na pracę ślinianek.
Alkoholizm, narkotyki.
Niewłaściwa dieta i styl spożywania pokarmu (szybkie, łapczywe jedzenie, objadanie się).


Erozja początkowa – początkowo nie do wykrycia okiem nieuzbrojonym. Z czasem powierzchnia zęba staje się coraz bardziej matowa i nabiera innego odcienia. Szkliwo stopniowo traci charakterystyczne sfałdowania na powierzchni, krawędzie sieczne zębów stają się coraz wyraźniej zaokrąglone i przezierne. Zmiany w tym stadium nie docierają jeszcze do zębiny.
Erozja zaawansowana – szkliwo ulga dalszej destrukcji, staje się żółtawe i bez charakterystycznych pofałdowań powierzchni. Tworzą się wgłębienia w kształcie jamek – szczególnie na powierzchniach żujących. Bywa, że powierzchnia wypełnień wystaje ponad powierzchnię szkliwa. Pojawia się nadwrażliwość zębów.
Erozja ciężka – zmiany są silnie pogłębione, zęby są bardzo drażliwe, ponieważ erozja obejmuje także zębinę.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz