W kościach środkowej części twarzy znajdują się
jamy wypełnione powietrzem, tzn. przestrzenie powietrzne czy inaczej zatoki.
Co ciekawe, nie występują one w czaszce noworodka i
rozwijają się z wiekiem. Można wyróżnić 4 pary zatok – parzyste zatoki
szczękowe, komórki sitowe, zatoki czołowe i zatoki klinowe. Największa z nich
wszystkich i o największym znaczeniu dla leczenia stomatologicznego jest zatoka
szczękowa. Znajduje się ona w jednej z kości twarzoczaszki – w szczęce. Szczęka znajduje się pomiędzy oczodołami i jamą ustną.
Zatoka szczękowa ma
kształt piramidy, objętość około 20–24 cm3; wyściela ją błona śluzowa. Zatoki
pełnią kilka zadań. Po pierwsze są narządami rezonacyjnymi i od nich zależy
barwa głosu. Po drugie ocieplają i nawilżają wdychane powietrze oraz izolują
termicznie ośrodki nerwowe. Po trzecie w przypadku urazów ochraniają narządy
zmysłów. Po czwarte, istnieje również teoria, że zatoki mają służyć do
obniżenia wagi czaszki.
Sylwia Drobik, Paulina
Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz