Próchnica: dieta (głównie cukry), bakterie wytwarzające kwas i osobista podatność zębów. Jeśli zniszczenie spowodowane przez próchnicę wpłynęło na tkanki komory miazgi, endodoncja (terapia kanałowa) może być potrzebna, aby uratować ząb. Kiedy nie można wykonać najbardziej obszernego leczenia (wypełnienie kanału korzeniowego i korona), ząb należy usunąć.
Choroby przyzębia, postępujący stan zapalny niszczący dziąsła i otaczające ząb tkanki (kości, więzadła). Rozległa terapia chirurgiczna w przypadku zaawansowanych chorób przyzębia jest zwykle przeprowadzana u osób, które mogą utrzymać higienę jamy ustnej i rozumieją proces chorobowy. Aby uniknąć inwazyjnego postępowania, zaleca się działania prewencyjne w postaci profesjonalnego czyszczenia i higieny jamy ustnej (szczotkowanie i nitkowanie zębów, urządzenia ciśnieniowe i stymulatory dziąseł, skaling i piaskowanie) w celu kontrolowania płytki nazębnej. Może to zmniejszyć występowanie chorób przyzębia nawet o 90 proc.
Wady zgryzu mogą upośledzać żucie i połykanie pokarmu, mówienie, a nawet oddychanie. Badanie w kierunku wad zgryzu powinno być rozpoczęte wraz z pojawieniem się wszystkich zębów mlecznych (3-6 rok życia). Aparat z pełnym łukiem jest prawdopodobnie najpopularniejszą techniką leczenia ortodontycznego, wywołując naprężenia na strukturę zęba i powodując w ten sposób ich kontrolowany ruch. Inną metodą jest mioterapia, czyli ćwiczenia mięśni mimicznych i narządu żucia. Niestety w niektórych przypadkach ostatecznym rozwiązaniem jest chirurgia szczękowo-twarzowa.
Sylwia Drobik,
Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz